وقتی میگیم «خانواده تبهکار»، معمولاً یاد گانگسترهای پیری میفتیم که توی اتاقهای پر از دود، رازهای خانوادگی رو به پسراشون (و خیلی به ندرت، دختراشون) منتقل میکنن و همیشه هم ترس از لو رفتن و گیر افتادن توسط پلیس وجود داره. اما واقعیت یه کم پیچیدهتر از این حرفاست. بعضی از سندیکاهای جنایی سازمانیافته، قدرت رو از پدر به پسر (مثل خانواده موسیتانو تو کانادا) یا از برادر به برادر (مثل کارتل آرلانو فلیکس تو مکزیک) منتقل میکنن، اما بعضی گروهها مثل کوزا نوسترای سیسیلی-آمریکایی، اندرانگتای کالابریایی و کامورای ناپلی، مرز بین خانواده خونی و خانواده تبهکاری رو کمرنگ میکنن. گروههای دیگهای هم هستن، مثل «ووری و زاکونه» روسیه یا кланهای یاکوزا تو ژاپن، که برای اعضاشون حکم خانواده واقعی رو دارن و مراسمهای عضویت پیچیده و قوانین سفت و سخت وفاداری دارن. بیاین با هم با خانوادههای تبهکار سراسر دنیا بیشتر آشنا بشیم.
خانواده کورلئونه
خانواده کورلئونه واقعی، یه گروه تبهکار ریشهدار تو مافیای کوزا نوسترای سیسیله. بر اساس گزارشی از «ابتکار جهانی علیه جرایم سازمانیافته فراملی»، این گروه «فعالیتش رو از دهه ۱۹۷۰ شروع کرد و نفوذش رو به سمت پالرمو، بزرگترین شهر سیسیل، گسترش داد» و بعد از یه سری قتل اعضای باندهای رقیب تو اوایل دهه ۱۹۸۰، قدرتش رو تثبیت کرد. همین گزارش میگه که نفوذشون، همزمان با افول کل کوزا نوسترا، داره کمرنگتر میشه، چون سندیکاهای تبهکاری رومانیایی، آلبانیایی و نیجریهای دارن وارد قلمرویی میشن که زمانی بیچون و چرا در اختیار مافیا بود. از زمان مرگ رئیس قدیمیشون، توتو رینا (که تو عکس میبینید) تو سال ۲۰۱۷، خانواده کورلئونه دیگه رئیس بیچون و چرایی نداشته.
خاندان جنوویزه
خاندان جنوویزه نیویورک، بزرگترین خانواده از «پنج خانواده» معروف کوزا نوسترای سیسیلی-آمریکاییه. به گفته افبیآی، اونها «زمانی به عنوان قدرتمندترین خانواده تبهکار سازمانیافته تو کل کشور شناخته میشدن» و تو کارهایی مثل «قاچاق مواد مخدر، قتل، زورگیری، قمار، اخاذی، نزولخوری، باجگیری از اتحادیههای کارگری، پولشویی، آتشسوزی عمدی، قاچاق بنزین و نفوذ به کسبوکارهای قانونی» و همچنین دستکاری بازار سهام و انواع دیگه کلاهبرداری دست داشتن. این خانواده اولین بار تو دهه ۱۹۳۰ شکل گرفت و تو دهه ۱۹۵۰، وقتی ویتو جنوویزه (که عکسش رو میبینید) قدرت رو به دست گرفت، اسم فعلیاش رو گرفت. به نوشته نیویورک پست، راز موفقیت و دوام این خانواده، پنهانکاریشونه. این روزنامه گزارش میده: «اونها همون کارهای بقیه رو انجام میدن—نزولخوری، اخاذی—اما خیلی عادیه که سربازهاشون حتی اسم کامل رئیسهایی که براشون کار میکنن یا بقیه همکارای تبهکارشون رو ندونن.»
خاندان گامبینو
خانواده تبهکار گامبینو زمانی تحت سلطه جان گاتیِ پر زرق و برق (که تو عکس میبینید) بود که به «دان تفلون» معروف بود و افبیآی اون رو «یه گانگستر خشن و بیرحم» مینامه. بعد از اینکه دههها از اتهامات جنایی فرار کرد، بالاخره تو سال ۱۹۹۰ دستگیر و دو سال بعد به خاطر یه لیست بلندبالا از اتهامات کلاهبرداری محکوم شد. گاتی تو سال ۲۰۰۲ مُرد و برادرش پیتر تا سال ۲۰۱۵ از داخل زندان ریاست رو به عهده داشت. بعد از اون، فرانک کالی که خیلی تو چشم نبود جاش رو گرفت. به گفته روزنامهها، کالی «دقیقا نقطه مقابل گاتی بود، چون هیچکس اون رو نمیدید.» کالی در مارس ۲۰۱۹ به قتل رسید.
خاندان یاکوزای یاماگوچی-گومی
موزه مافیا، یاکوزا رو «معادل ژاپنی مافیای سیسیل» میدونه. بزرگترین گروه یاکوزا، یعنی یاماگوچی-گومی، طبق گزارش نیپون تایمز، تو سال ۲۰۲۰ حدود ۸۹۰۰ عضو داشته. سیانان توضیح میده که یاکوزا، که قبل از جنگ جهانی دوم به عنوان سندیکاهای قمار غیرمتمرکز شروع به کار کردن، «تحت نظارت و کنترل هستن»، نه غیرقانونی. اونها کسبوکارهای قانونی هم دارن و تو کارهای بشردوستانه محلی هم شرکت میکنن. گفته میشه کازئو تائوکا، رهبر یاماگوچی-گومی، به پیروانش گفته بود «یه شغل درست و حسابی پیدا کنین». به گزارش سیانان، این گروه «حتی تو سرمایهگذاری برای یکی از گروههای موسیقی دخترونه و پرطرفدار ژاپن هم دست داشته». خالکوبی (که تو عکس میبینید) بخش مهمی از فرهنگ یاکوزاست.
خاندان دنارو
ماتئو مسینا دنارو، رئیس تبهکار ایتالیایی که تو سریال نتفلیکس «تحت تعقیبترینهای جهان» بهش پرداخته شده، به عنوان «آخرین پدرخوانده مافیای سیسیل» و «رئیس همه رئیسها»ی فعلی تو دنیای گسترده و پیچیده جرایم سازمانیافته ایتالیا شناخته میشه. اون تو یه خانواده مافیایی معروف تو تراپانی (سیسیل) به دنیا اومد و گفته میشه تو جوونیش به عنوان آدمکش مافیا فعالیت میکرده. بعد از اینکه تو یه سری ترورها تو اوایل دهه ۱۹۹۰ مظنون شد، مخفی شد و از اون موقع تا حالا فراریه. پاتریزیا، خواهر دنارو که تو سال ۲۰۱۳ دستگیر شد، یکی از کسایی بود که به فراری بودنش کمک میکرد. اون به بیش از ۵۰ فقره قتل متهم شده. تا آگوست ۲۰۲۰، دنارو هنوز فراری بود. همدستای باقیموندهاش «تو سیسیل از طریق اخاذی، کلاهبرداری و سوءاستفاده از قراردادهای پروژههای دولتی پول خوبی به جیب میزنن.»
کارتل سینالوآ
خواکین «ال چاپو» گوزمن (که تو عکس میبینید) رئیس قدیمی کارتل سینالوآی مکزیک، یکی از بزرگترین سازمانهای قاچاق مواد مخدر تو جهان، و یکی از ثروتمندترین افراد دنیا بود. تو ژوئیه ۲۰۱۹، بعد از یه دادگاه پر سر و صدا که تو اون متهم شد تو عمارتش در مرز آمریکا و مکزیک یه «اتاق قتل» داشته و ادعا کرده بود تجاوز به دختران جوان «بهش زندگی میداده»، به حبس ابد تو زندان آمریکا محکوم شد. به گزارش رویترز، چهار پسر بالغ باقیمونده گوزمن، معروف به «لوس چاپیتوس»، هنوز فروش مواد مخدر تو سینالوآ رو کنترل میکنن، اما مشخص نیست چقدر روی عملیات گستردهتر کارتل کنترل دارن. اوایل امسال، آلخاندرینا گوزمن سالازار، دختر گوزمن، با برادرزاده یکی از پولشوهای قدرتمند کارتل ازدواج کرد. گوزمن سالازار از شهرت قانونشکن پدرش استفاده کرده و برندهای آبجو و لباس راه انداخته.
خاندان لوکیزی
خانواده تبهکار لوکیزی یکی دیگه از پنج خانواده نیویورکه که شبکه جنایی اصلی ایتالیایی-آمریکایی، کوزا نوسترا، رو تشکیل میدن؛ همون شبکهای که تو رمانها، فیلمها و سریالها خیلی رمانتیک و جذاب نشون داده شده. وبسایت تخصصی «درباره مافیا» توضیح میده: «داستان خانواده لوکیزی به دههها قبل برمیگرده و با دست داشتنشون تو باندهای خیابانی هارلم تو دهه ۱۹۲۰ شروع میشه.» گفته میشه متیو مدونا تو سال ۲۰۰۹ کنترل خانواده رو به دست گرفت. تا اون موقع، به گفته این وبسایت، «قلمرو خانواده از برانکس و هارلم و صنایع پوشاک و حملونقل فراتر رفته بود.» مدونا و دو نفر دیگه از اعضای لوکیزی تو ژوئیه ۲۰۲۰ به خاطر طراحی یه قتل تو سال ۲۰۱۳ به حبس ابد محکوم شدن. به نوشته نیویورک پست، مایکل «بیگ مایک» دیسانتیس، گانگستر ساکن بروکلین، در حال حاضر رئیس موقته و جایگزین ویتوریو آموسو (نفر سمت چپ در ویدیوی نظارتی افبیآی با معاونش آنتونی کاسو) شده که در حال گذروندن حبس ابده.
خاندان بونانو
خاندان بونانو یکی دیگه از پنج خانواده معروف کوزا نوسترای نیویورکه. رئیس قدیمیاش، جوزف بونانو (که تو عکس میبینید)، بر امپراتوری جنایی اواسط قرن بیستم نظارت داشت که «از بروکلین تا کالیفرنیا کشیده شده بود». سرقت معروف لوفتهانزا تو سال ۱۹۷۸، که تو اون ۵ میلیون دلار پول نقد و ۱ میلیون دلار جواهرات از یه انبار باربری تو فرودگاه جیافکی نیویورک دزدیده شد و الهامبخش فیلم «رفقای خوب» (Goodfellas) بود، توسط گانگسترهایی انجام شد که با خانوادههای لوکیزی و بونانو ارتباط داشتن، هرچند وینسنت آسارو، رئیس بونانو، از این پرونده تبرئه شد. وبسایت تخصصی «گنگسترز اینک» مینویسه که این گروه حدود ۱۰۰ عضو داره و تو کارهایی مثل «قاچاق مواد مخدر، پورنوگرافی ویدئویی خانگی، دزدی، اخاذی، نزولخوری، قمار، طرحهای کلاهبرداری تلفنی، و اداره پیتزافروشیها و اسپرسو بارها» دست داره. به گفته نیویورک دیلی نیوز، مایکل مانکوسو رئیس فعلی این گروهه.
خاندان کلمبو
خانواده کلمبو که تو سال ۱۹۲۸ تأسیس شد، «جوونترین» خانواده از پنج خانواده کوزا نوسترای نیویورک به حساب میاد. این خانواده که در ابتدا به نام بنیانگذارش جوزف پروفاچی (که عکسش رو میبینید) به اسم خانواده پروفاچی شناخته میشد، تو دهه ۱۹۶۰ بعد از اینکه جوزف کلمبو به دنبال یه درگیری داخلی خونین کنترل رو به دست گرفت، اسم فعلیاش رو گرفت. مجله بریتانیایی «دِ تب» که به بهانه بررسی سریال نتفلیکس «شهر ترس» به خانواده کلمبو پرداخته، خلاصه کرده: «در طول سالها اعضای خانواده کلمبو به خاطر نزولخوری، قاچاق مواد مخدر، اخاذی، قتل، باجگیری و قمار غیرقانونی دستگیر شدن.» جنارو «جری» کلمبو، یکی از اعضای خانواده که تو سال ۱۹۹۸ فوت کرد، تو کلاهبرداری معروف «مکمیلیونز» دست داشت؛ یه طرح پیچیده برای تقلب تو قرعهکشیهای جایزه تبلیغاتی با تم مونوپولی مکدونالد که اساس یه سریال از اچبیاو هم شد.
خاندان دیکاوالکانته
خاندان دیکاوالکانته یه خانواده تبهکار مستقر تو نیوجرزیه که به عنوان الهامبخش خانواده تبهکار سریال «سوپرانوها» از شبکه اچبیاو شناخته میشه. وقتی چارلز «بیپس» استانگو، رئیس دیکاوالکانته، تو سال ۲۰۱۷ به تلاش برای برنامهریزی یه قتل—به طور مشخص، «استفاده از تلفن با قصد ارتکاب قتل»—اعتراف کرد، روزنامه «ازبری پارک پرس» نیوجرزی گزارش داد که «با وجود ظهور باندهای دیگه، مافیای قدیمی هنوز تو گاردن استیت فعاله.» این روزنامه میگه اعضای دیکاوالکانته تو سالهای اخیر به خاطر فروش مواد مخدر و تلاش برای راهاندازی یه کسبوکار روسپیگری دستگیر شدن. روزنامه اشاره کرده: «گانگسترهای قدیمی هنوز هم تو اون تیکه قلمرویی که دستشونه، آشوب به پا میکنن.»
خانواده ریزوتو
به گفته دایرةالمعارف کانادا، ریزوتوها از دهه ۱۹۸۰ خانواده تبهکار غالب مونترال بودن. مجله مکلینز درباره رئیس قدیمیشون، ویتو ریزوتو، گفته بود: «به نظر میرسید تنها چیزی که تو مونترال تحت کنترلش نبود، زمستونهای سخت اون شهره.» خاندان ریزوتو در اوج قدرتشون «یه امپراتوری بینالمللی چند میلیون دلاری از کلاهبرداریهای بزرگ ساختمانی، قاچاق مواد مخدر، اخاذی، رشوه، دستکاری سهام، نزولخوری و پولشویی» داشتن و گروههای مختلف و چندملیتی از گانگسترها و قاچاقچیها رو تو یه کنسرسیوم قدرتمند دور هم جمع کرده بودن که کوکائین رو از طریق بندر مونترال به نیویورک میرسوند. ویتو ریزوتو به طور غیرمنتظرهای تو سال ۲۰۱۳ درگذشت و مراسم تشییع جنازهاش (که تو عکس میبینید) جمعیت زیادی رو به خودش جلب کرد. به گفته روزنامه مونترالی «لا پرس» و دایرةالمعارف کانادا، اون از خودش یه سندیکای تبهکاری قدرتمند اما بیسر به جا گذاشت.
کارتل آرلانو فلیکس
کارتل آرلانو فلیکس مکزیک، که به کارتل تیخوانا هم معروفه، یه تجارت کاملاً خانوادگی بوده. چهار برادر—ادواردو (که تو عکس میبینید)، بنجامین، رامون و فرانسیسکو خاویر آرلانو فلیکس—تا سال ۲۰۰۲ رهبری این گروه رو به عهده داشتن، تا اینکه رامون (که گاردین در اون زمان اون رو «بزرگترین بارون مواد مخدر جهان» توصیف کرده بود) تو یه درگیری مسلحانه کشته شد و سه برادر دیگه دستگیر شدن. به گفته کیپیبیاس، برادرزادهشون، لوئیس فرناندو سانچز آرلانو، بعد از دستگیری اونها عملیات رو اداره میکرد. وقتی سانچز آرلانو تو سال ۲۰۱۴ دستگیر شد، انیدینا آرلانو فلیکس، خواهر چهار برادر بنیانگذار، وارد عمل شد و به «لا خفا» (La Jefa) به معنی «رئیس زن» معروف شد. اون که یه حسابداره و گفته میشه بیشتر از رقابت یا خونریزی، پول براش انگیزه است، شاید اولین زنی باشه که رهبری کل یه کارتل رو به عهده گرفته. خاویر والدز، روزنامهنگار مکزیکی، در سال ۲۰۱۴ به مجله تایم گفت: «خیلی از زنانی که با کارتلها درگیرن، توسط همون قاچاقچیهایی که باهاشون کار میکردن مورد استفاده، سوءاستفاده و در نهایت کشته میشن. زنانی که تو این کار به مراتب بالا میرسن... باید فوقالعاده باهوش، بااستعداد و شجاع باشن.» به گزارش رسانههای اسپانیاییزبان، «لا خفا» تو سال ۲۰۲۰ هنوز کارتل رو اداره میکرد.
خاندان یاکوزای سومییوشی-کای
خاندان سومییوشی-کای دومین گروه بزرگ یاکوزا تو ژاپنه و بزرگترین گروهی که تو توکیو فعالیت میکنه. یه وبلاگ تخصصی با استناد به رسانههای ژاپنی گزارش میده که این گروه بسته به اینکه اعضا چطور تعریف بشن، بین ۳۴۰۰ تا ۸۵۰۰ عضو داره. برخلاف گروههای سلسلهمراتبیتر یاماگوچی-گومی و ایناگاوا-کای، شبکه سومییوشی-کای «بیشتر شبیه یه فدراسیون آزاد از کلی گروهه». ژاپن تایمز میگه این گروه با گروههای افراطی ناسیونالیست ارتباط داشته، هرچند به طور علنی یکی از گروههای نفرتپراکن ضد کرهای رو محکوم کرد. تو سال ۲۰۱۷، سومییوشی-کای به خاطر اتهام پولشویی تو لیست سیاه وزارت خارجه آمریکا قرار گرفت.
خاندان یاکوزای ایناگاوا-کای
ایناگاوا-کای سومین سازمان بزرگ یاکوزا تو ژاپنه و تخمین زده میشه بین ۲۹۰۰ تا ۶۶۰۰ عضو فعال داره. به گفته ژاپن تایمز، خیلی از باندهای تبهکار تو ژاپن اعضاشون رو از انجام اعمال خشونتآمیز منع میکنن، اما ایناگاوا-کای یه قدم فراتر رفت و به اعضاش گفت که در طول همهگیری کرونا تو کلاهبرداریهای بانکی شرکت نکنن. به نوشته این روزنامه، این گروه اعلام کرد که «دزدیدن پولی که مردم برای زندگی بهش نیاز دارن» تو زمان بحران، کاری «پست و نفرتانگیزه».
«دزدان در قانون» روسیه
تو روسیه، خانوادههای تبهکار سنتی، موروثی نیستن. در واقع، اعضای مافیای قدیمی روسیه (معروف به ووری و زاکونه یا همون دزدان در قانون)، که ریشه در اردوگاههای زندان گولاگ داره، وقتی به یه گروه میپیوندن باید با خانوادههای خونی خودشون قطع رابطه کنن. اونها اجازه ندارن تو ارتش خدمت کنن، تو سیاست شرکت کنن یا مالیات بدن، هرچند به یه صندوق مشترک پول واریز میکنن. الکس آبراموویچ تو نیویورک ریویو آو بوکس مینویسه: «بیشتر ووریها جیببرهای ساده بودن. اما با گسترش قوانین و افسانهشون تو اردوگاهها، اونها به حاکمان واقعی—سلاطین گولاگ—تبدیل شدن.» اواخر دهه ۱۹۸۰، وقتی میخائیل گورباچف، رهبر شوروی، موقتاً الکل رو ممنوع کرد، ووریها «مثل مغازهدارها» شدن. بعضیهاشون، مثل گانگستر بدنام سمیون موگیلویچ، مولتیمیلیونر شدن. تو سال ۲۰۱۹، قانون جدیدی که توسط دولت ولادیمیر پوتین تصویب شد، مشارکت غیرمستقیم تو اعمال جنایی رو غیرقانونی کرد و هژمونی ووریها رو تهدید کرد. مثل یاکوزاها، خالکوبیهای زندان بخش مهمی از فرهنگ ووریهاست.
فرماندهی اول پایتخت
قدرتمندترین باند برزیل نه به عنوان یه خانواده موروثی، بلکه به برزیلیترین شکل ممکن شروع شد—به عنوان یه تیم فوتبال تو زندان سائوپائولو تو سال ۱۹۹۳. بیش از دو دهه بعد، این باند، که با اسم مخفف پرتغالیاش یعنی PCC شناخته میشه، به عنوان مرگبارترین باند برزیل شهرت داره. به گفته بیبیسی، PCC «تو زندانهای سراسر برزیل و پاراگوئه قدرت رو در دست داره و تنها کوکائین رو به اروپا قاچاق میکنه.» در ۱۱ اکتبر، بیبیسی گزارش داد که یکی از رهبران احتمالی باند، آندره اولیویرا ماسدو، معروف به آندره دو راپ، بعد از اینکه به طور بحثبرانگیزی به خاطر یه مشکل فنی قانونی از زندان آزاد شد، ناپدید شد. از محل اختفای او خبری در دست نیست.
خاندان موسیتانو
پروژه گزارشدهی جرایم سازمانیافته و فساد (OCCRP) خاندان موسیتانوی مستقر در انتاریو رو «یکی از قدیمیترین خانوادههای تبهکار کانادا» مینامه. پاسکواله «پت» موسیتانو، رئیس سابق، «به عنوان پسر ارشد یه رئیس مافیا، تو دل مافیا به دنیا اومد». با اینکه پدر موسیتانو نمیخواست اون وارد این کار خانوادگی بشه، ظاهراً خودش این راه رو انتخاب کرد. یکی دیگه از آشناهاش به یاد میاره: «اون قبل از اینکه تونی سوپرانو تو تلویزیون بیاد، تونی سوپرانو بود.» مرگ او که OCCRP اون رو یکی از «آخرین فصلهای» درگیریای میدونه که با کشته شدن ویتو ریزوتو، گانگستر مونترالی، شروع شد، نگرانیها رو از افزایش خشونتهای مافیایی تو همیلتون و حومه تورنتو بیشتر کرده.
کارتل کیناهان
گفته میشه یکی از بدنامترین خانوادههای تبهکار ایرلند توسط یه غول بوکس مستقر در دبی رهبری میشه. روزنامه آیریش سان، دانیل کیناهان، پسر ارشد کریستی «دپر دان» کیناهان، قاچاقچی بزرگ مواد مخدر، رو «یه بارون مواد مخدر که فعالانه داره خودش رو به عنوان یه چهره قدرتمند تو دنیای بوکس جا میزنه» توصیف میکنه. دانیل کیناهان، که خودش سابقه کیفری نداره، تو دادگاه عالی دوبلین به عنوان «یه چهره ارشد تو جرایم سازمانیافته در مقیاس جهانی» شناسایی شده. گاردین درگیری مداوم بین وفاداران به کیناهان و باندهای متحد با کارتل رقیب هاچ رو «خشونتبارترین جنگ گانگستری تو تاریخ جنایی ایرلنده» مینامه. یه کارآگاه به این روزنامه بریتانیایی گفته: «برای دههها، باندی که به جری هاچ وابسته بود، کنترل مسیرهای قاچاق مستقر در بندر دوبلین (که تو عکس میبینید) رو در دست داشت. کارتل کیناهان همیشه دنبال کنترل این شبکه بوده و با شکست دادن باند هاچ، این مسیرها رو تصاحب میکرد. پشت همه این کشتارها چیزی بیشتر از یه انتقامجویی خونین وجود داره.» تو سپتامبر ۲۰۲۰، کابینه ایرلند قوانین جدیدی رو برای هدف قرار دادن باندها تصویب کرد.
کامورا
بر اساس یه مقاله تو ونیتی فر، کامورای ایتالیا بیشتر از اینکه یه خانواده تبهکار باشه، یه دنیای موازی تبهکاریه که به شدت با زندگی عادی جامعه در هم تنیده. مردم تو ناپل «با تسلیم و افتخار بهش میگن «سیستم». کامورا بهشون کار میده، بهشون پول قرض میده، ازشون در برابر دولت محافظت میکنه و حتی جلوی جرایم خیابونی رو هم میگیره. مشکل اینجاست که کامورا هر از گاهی سعی میکنه خودش رو از هم بپاشونه و وقتی این اتفاق میفته، مردم عادی ناپل باید جاخالی بدن.» پائولو دی لائورو، رئیس میلیاردر کامورا، «محمولههای سنگین کوکائین از کلمبیا (از طریق اسپانیا)، هروئین از افغانستان (از طریق ترکیه، اروپای شرقی و بالکان) و حشیش از مراکش (باز هم از طریق اسپانیا) وارد میکرد» و در کنارش تو کار کالاهای تقلبی برندهای معروف هم بود. اون تو سال ۲۰۰۶ به خاطر قتل زندانی شد و کنترل امپراتوریش به یکی از پسراش رسید. پسر دیگهاش، وینچنزو دی لائورو (که تو عکس میبینید)، هم تو سال ۲۰۰۷ به عنوان بخشی از تلاشها برای جلوگیری از ظهور یه مافیای جدید تو ناپل دستگیر شد. به گفته یورونیوز، تو سال ۲۰۲۰، کامورا پولش رو از طریق اخاذی، باجگیری و نزولخوری، و همچنین قاچاق مواد مخدر درمیاره.
اندرانگتا
تو سال ۲۰۱۹، روزنامه «د لوکال» مافیای کالابریایی، معروف به اندرانگتا، رو «دشمن شماره یک جدید» جنگ جهانی علیه جرایم سازمانیافته توصیف کرد. گفته میشه این شبکه از خانوادهها «هر وجب خاک» منطقه کالابریا، یعنی نوک چکمه ایتالیا، رو کنترل میکنه و بر یه شبکه چندملیتی از قاچاق مواد مخدر، پولشویی و چیزی که زورا هاوزر، محقق جرایم سازمانیافته، «تجارت پناهندگان» مینامه، و همچنین سرمایهگذاریهای قانونی تو گردشگری، انرژیهای تجدیدپذیر و بخشهای دیگه تو سراسر اروپا، نظارت داره. سیانان تو سال ۲۰۱۸ گزارش داد: «پیوندهای خانوادگی اغلب از طریق ازدواج تقویت میشن و پیوندهای خونی، در هم شکستن اندرانگتا رو سختتر از گروههای مافیایی دیگه کرده.» به گفته هاوزر، «تقریباً غیرممکنه که خانواده خونی رو از خانواده تبهکاری تشخیص داد.» خیانتکار و آدمفروش تو اندرانگتا تقریبا وجود نداره. این اسم به یه اصطلاح یونان باستان به معنی «مردان با شرافت» اشاره داره.
منابع: The Mob Museum / FBI / CNN / The Guardian / New York Post / Reuters