یه کارشناس حقوقی روز یکشنبه تأیید کرد که خبر مأمور شدن کارمندهای فدرال برای بررسی پرونده‌های جفری اپستین و پیدا کردن هر اسمی از دونالد ترامپ، واقعیت داره. این کارشناس حقوقی، آلیسون گیل، که بیشتر با اسم مستعار «مولر، او نوشت» شناخته می‌شه، بعد از اینکه شنید به مأمورای اف‌بی‌آی دستور داده شده هر جا اسم ترامپ رو توی پرونده‌های اپستین دیدن «علامت بزنن»، خودش دست به کار شد و یه سری تحقیقات شخصی انجام داد.
این کارشناس حقوقی توضیح داد: «وقتی دیدم بیشتر از هزار نفر رو برای بررسی پرونده‌های اپستین به کار گرفتن، توی حسابم در شبکه اجتماعی بلواسکای (BlueSky) یه فراخوان دادم.» اون از اعضای اف‌بی‌آی که توی این مأموریت بودن خواست به صورت ناشناس اطلاعاتی بهش بدن. گیل اضافه کرد: «توی ۲۴ ساعت گذشته، کلی پیام گرفتم، از جمله از یه تحلیلگر سابق که مسئول بررسی این پرونده‌ها بوده و چند تا نکته توجهم رو جلب کرد.»
به گفته گیل: «اول اینکه، حدود ۱۰۰۰ نفر از بخش مدیریت اطلاعات (IMD) و دفتر میدانی اف‌بی‌آی در نیویورک برای این کار مأمور شدن. این موضوع، گزارش اون افشاگری که به دفتر سناتور دوربین رسیده بود رو تأیید می‌کنه. من همچنین می‌تونم تأیید کنم که یه لاگ (گزارش ثبت وقایع) برای ردیابی اسم دونالد ترامپ توی این پرونده‌ها وجود داره. کلاً حدود ۱۰۰ هزار پرونده شامل تقریباً ۳۰۰ هزار صفحه بوده. به تحلیلگرها گفته شده بود هر جا اسم ترامپ رو دیدن، شماره سند و صفحه رو توی یه فایل اکسل ثبت کنن و آخر شیفت‌شون (که گاهی ۲۴ یا حتی ۴۸ ساعته بوده) اون فایل رو تحویل بدن. اما نکته مهم اینه که این دستور برای علامت زدن اسم ترامپ، تا مراحل آخر این فرآیند که از اواسط ماه مارس شروع شده بود، به مأمورها داده نشده بود.»
اون در ادامه گزارش می‌ده: «روند بررسی پرونده‌های اپستین و مکسول خیلی آشفته و بی‌نظم بود و دستورات مدام، گاهی حتی روز به روز، تغییر می‌کرد.» گیل روز یکشنبه نوشت: «در مورد این دستورات که دائم عوض می‌شدن و یه منبع اون وضعیت رو "حالت وحشت کامل" توصیف کرده، باید بگم که حداقل چهار دستورالعمل بازبینی مختلف وجود داشته.»
گیل در ادامه به چیزی اشاره کرد که می‌تونه یه نقطه ضعف بزرگ امنیتی در این عملیات فدرال باشه. به گفته‌ی این کارشناس: «یکی از کسایی که به شرط ناشناس موندن با من صحبت کرد، گفت خیلی از مأمورها بیشتر از اینکه مشغول بررسی پرونده‌ها باشن، منتظر دستورالعمل‌های جدید بودن. اما چیزی که توجه من رو جلب کرد این بود: پرونده‌ها روی یه درایو اشتراکی ذخیره شده بودن که هر کسی توی اون بخش می‌تونست بهش دسترسی داشته باشه. معمولاً دسترسی فقط به کسایی داده می‌شه که روی یه پروژه خاص کار می‌کنن، اما به خاطر عجله‌ای که تو این کار وجود داشت، محدودیت‌های دسترسی معمول اعمال نشده بود.» اون اضافه کرد: «علاوه بر این، سایت شیرپوینت داخلی که اداره در مراحل پایانی برای توزیع پرونده‌ها ازش استفاده کرد هم محدودیت‌های دسترسی همیشگی رو نداشت. این باعث شد پرونده‌های اپستین و مکسول در دسترس گروه خیلی بزرگ‌تری از افراد قرار بگیره.»
گیل اشاره کرد که به خاطر وجود برنامه‌های آموزشی ویدیویی: «این یعنی ویدیوهایی از مربی‌ها وجود داره که دارن روند علامت زدن اسم دونالد ترامپ توی پرونده‌ها رو توضیح می‌دن و این ویدیوها روی شبکه‌های غیرطبقه‌بندی‌شده داخل اداره پخش شده.» اون همچنین گفت: «نکته قابل توجه دیگه اینه که مربی‌های مراحل پایانی از وزارت دادگستری بودن، نه از اف‌بی‌آی. در مورد محتوای پرونده‌ها هم، یه تحلیلگر که به شرط ناشناس موندن صحبت کرد، تأیید کرده که حداقل یک بار اسم دونالد ترامپ در پرونده‌های بررسی شده اومده. غیر از این مورد، اسم ترامپ جاهای دیگه‌ای هم تو پرونده‌ها بوده، اما تعداد دقیق و جزئیاتش مشخص نیست.»
اون اضافه کرد: «اما اون گزارش ثبت وقایع (لاگ) وجود داره.»
منبع: row story
