اشلی کِی از سال ۲۰۲۳ با کامیونت تویوتای خودش زندگی و سفر می‌کنه. در سال ۲۰۱۹، اشلی یه سفر غواصی به هندوراس رفت که مسیر زندگیش رو کاملاً عوض کرد.

توی اون سفر، اشلی با کسی آشنا شد که کارش سفر کردن دائمی بود. صحبتی که با هم داشتن بهش کمک کرد بفهمه که می‌خواد شغل و زندگیش توی ویسکانسین رو ول کنه و به سفر ادامه بده.

اشلی به CNBC Make It میگه: «اون بهم گفت کاش زودتر این کار رو کرده بود چون خیلی راحت‌تر و ارزون‌تر از چیزیه که فکرش رو می‌کنی. همین حرف همه چیز رو برای من تغییر داد. برگشتم خونه و بیشتر و بیشتر کار کردم تا اینکه سال بعدش استعفا دادم.»


وقتی اشلی در سال ۲۰۲۰ کارش رو ول کرد، حدود ۳۷ هزار دلار پس‌انداز داشت، اما چیزی که بیشتر از همه باهاش کلنجار می‌رفت این بود که کاری برای پر کردن وقتش نداشت.

اون میگه: «نمی‌دونستم چطوری باید بیکار باشم. چند ماه اول خیلی سخت بود و مطمئن نبودم که تصمیم درستی گرفتم یا نه.»

«وقتی تو ریتم سفر کردن افتادم و اعتماد به نفسم از طریق این تجربه بیشتر شد، دیگه هیچ‌وقت به عقب نگاه نکردم و ذره‌ای از ترک کردن اون زندگی پشیمون نیستم.»

اشلی سه سال بعد رو به سفر دور دنیا گذروند، از جمله به آفریقای جنوبی. در سال ۲۰۲۲، یک زوج از طریق اینستاگرام به اشلی پیام دادن تا در مورد تجربه‌اش اونجا بپرسن و از تجربه خودشون در سفر با یه کامیونت تویوتا و کمپر گفتن.

سفر با خودروی شخصی مجهز (Overlanding) یه نوع سفر خودکفایانه است که شامل ماجراجویی به مقصدهای دورافتاده، معمولاً با نوعی وسیله نقلیه، میشه.


بعد از کمی تحقیق، اشلی کاملاً مصمم شد و طبق اسنادی که CNBC Make It بررسی کرده، یه کامیونت تویوتا تاکوما رو به قیمت ۴۲,۹۳۴ دلار خرید.

اشلی کامیونت رو از داکوتای جنوبی تحویل گرفت و باهاش تا ویسکانسین رانندگی کرد، جایی که تازه خونه بچگیش رو به قیمت ۳۲۰ هزار دلار فروخته بود.

در مارس ۲۰۲۳، اشلی به باخا کالیفرنیا در مکزیک رفت و اونجا وقت گذاشت تا تغییرات لازم رو برای قابل زندگی کردن کامیونت انجام بده.

اون میگه: «زندگی من یه جورایی اینطوریه که "برنامه‌ام اینه که برنامه‌ای نداشته باشم." بیشتر مردم برای همچین ماجراجویی‌ای سال‌ها برنامه‌ریزی می‌کنن. من وقتی پیشنهاد خرید خونم رو قبول کردم، حتی کامیونت هم نداشتم.»

«خیلی یهویی شد، برای همین لازم بود یه مکثی بکنم و سر از کار در بیارم.»

اون تخمین می‌زنه که بیش از ۵۰ هزار دلار برای بازسازی‌ها هزینه کرده. این هزینه‌ها شامل خرید کمپر، اضافه کردن پنل خورشیدی، تعویض کفی عقب کامیونت، ارتقای سیستم تعلیق، لاستیک‌های جدید، سفارشی کردن سپر و نصب یه یخچال برقی بوده.


وقتی کامیونت آماده شد، اشلی تصمیم گرفت سفر در بزرگراه پان-آمریکن رو شروع کنه، سفری که از دنور آغاز شد. این بزرگراه از خلیج پرودو در آلاسکا تا اوشوآیا در آرژانتین کشیده شده.

اشلی میگه: «این واقعاً یه روش باورنکردنی برای سفره، چون می‌تونی سرعت خودت رو تنظیم کنی و اگه جایی رو پیدا کردی که زیبا و آرومه، هر چقدر دلت بخواد بمونی.»

«اما هر روش سفری مزایا و معایب خودشو داره و عبور از مرزها کلی دوندگی اداری و لجستیکی داره. می‌تونه خسته‌کننده باشه، مخصوصاً وقتی تنهایی. باید یه تعادلی پیدا کنی که برات مناسب باشه، ولی در کل، این قطعاً یکی از باحال‌ترین ماجراجویی‌های زندگیم بوده.»


زندگی در جاده چطوریه؟

وقت اشلی در جاده بین روزهای سفر و روزهای استراحت تقسیم می‌شه. در یک روز سفری، صبح زود بیدار می‌شه تا همه چیز رو جمع و جور کنه و توی کمپر محکم کنه و بعد یه رانندگی پنج تا هفت ساعته رو شروع می‌کنه. به طور متوسط، اشلی تخمین می‌زنه که ماهی ۵۵۶ دلار برای بنزین و ۴۵۳ دلار برای غذا خرج می‌کنه.

اشلی میگه: «راحت‌ترین بخش برای من اینه که توی فضاهای خیلی کوچیک راحتم و کاملاً راضی‌ام. می‌تونم تمام روز رو توی کمپر بگذرونم و احساس خفگی یا تنگناهراسی نکنم. من دائماً فضاهای وسیع طبیعت رو می‌بینم و این منو خیلی راضی نگه می‌داره.»

وقتی به مقصدش می‌رسه، دوست داره دو سه شب بمونه و بعد به سراغ مقصد بعدی بره. از اونجایی که کامیونت اشلی دستشویی نداره، از یه توالت جعبه‌ای و یه دوش کیسه‌ای قابل حمل استفاده می‌کنه.

اشلی میگه: «سعی می‌کنم همه چیز رو توی کامیونت و کمپر طوری بچینم که دقیقاً سر جای خودش باشه. هدف روز دوم معمولاً استراحت و ریلکس کردنه.»

هزینه‌های دیگه اشلی شامل ۹۶ دلار در ماه برای قبض موبایل و ۲۰۰ دلار در ماه برای اینترنت استارلینک می‌شه. اون همچنین بیش از ۶ هزار دلار برای تجربه‌های خاص مثل یه سفر غواصی یک هفته‌ای در جزایر گالاپاگوس خرج کرده.


اشلی حالا چند سالی می‌شه که توی این کامیونت زندگی می‌کنه، اما میگه چالش‌برانگیزترین بخش هنوز هم باز و بسته کردن کمپر هست.

اون میگه: «با اینکه کار خیلی ساده‌ایه، ولی از اون کاراییه که باید هر دفعه انجامش بدی. اگه از اون آدمایی باشی که هر روز تختشون رو مرتب می‌کنن، مشکلی نیست، ولی اگه از اونایی باشی که این کارو نمی‌کنن، مثل یه بار اضافی به نظر میاد.»

با اینکه اشلی هنوز سفرش در بزرگراه پان-آمریکن رو تموم نکرده، داره به این فکر می‌کنه که اوایل سال آینده کامیونت رو بفروشه.

«یه بخش از وجودم می‌خواد از شرش خلاص بشه و بره سراغ فصل بعدی زندگیم، ولی بخش بزرگ‌ترم میگه "نه، شاید بهتره صبر کنی چون می‌خوام چند جای دیگه رو هم ببینم و فقط استراحت کنم". من فقط می‌خوام ماجراجوییم رو تموم کنم. از زندگی تو کمپر خسته نشدم و از اون سبک زندگی هم خسته نیستم، ولی از رانندگی کردن خسته‌ام.»


اشلی نمی‌دونه اگه کامیونت رو بفروشه کجا ساکن می‌شه، اما بازگشت تمام‌وقت به آمریکا بعیده. اگه روزی دوباره تو آمریکا خونه‌ای بخره، میگه برای سرمایه‌گذاری و منبع درآمد خواهد بود تا اگه خواست اجاره‌اش بده.

اون در حال حاضر به زندگی در جنوب فرانسه، اسپانیا یا ایتالیا فکر می‌کنه.

«هر کدوم از این‌ها چالش‌های خودشون رو دارن. برای من، مهم اینه که جایی رو پیدا کنم که بخوام اونجا باشم و بعد می‌تونم با هر چالش و دردسری که پیش میاد کنار بیام.»


منبع: CNBC Make It / Lorie Konish